Blog açma fikri hep korkutucu gelmişti bana. Şu an yaptığım şeye hala hayret ediyor olsam da, yapmaktan geri durmuyorum.Eteğimdeki taşları dökeceğim, twittera sığdıramadıklarımı,facebooka yazamadıklarımı, konuşarak ifade edemediklerimi, falanı ve filanı anlatacağım.
Bu akşam, çekmeceleri dolapları bir karıştırdım, yazdığım yüzlerce sayfa önüme döküldü.
Ne çok yazmışım senelerce, ne çok sorgulamışım hatta yazmayı..
''Belki de, sırf sonradan yazarken içe batan bir burkulma ve haz veren tüm bu süprüntüyü sadece yazabilecek bir şeyler biriktirmek için yaşıyorumdur '' gibi bir cümle gördüm.
Belki de öyleydi..
Günlük - üç beş günde birlik- tutmaya 12 yaşımda falan başlamıştım, 21 yaşıma kadar devam ettim. 23 yaşında bir gün hepsini okudum, ve yırttım, yok ettim.Güzel bir kutlamaydı.. Tüm o geçmişten kurtulmak,yeniye yer açmak istiyordum, fakat oldukça komik bir dille saçmalamamı özleyebileceğim hiç aklıma gelmemişti.
Arada özlüyorum da ! :)
İşte, başladım, hoşgeldim,hoşbuldum, nasıl olsa kendi kendimeyim şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder