Müsademle bu gece

Ne yazacağımı tam bilmiyorum;
zaten ben hep ne yazacağımı bilmezken yazarım ya neyse..
Reiki meditasyonunu çok severim; canım hocamın billur enerjisi, güzel sesi ve açık gönlüne doğan ilhamla şekillenir; hep çok derin bir şeyleri görürüz, hep sindirmek zaman ister, hayatın içinde açılıp gelişmesi kendiliğindenlik ve sabır ile olur.

Pek sık yapmayız, pek sık olacak bir şey değil; anlatmak da deneyimlemeyene, çok mümkün değil.

Her biri kendi içindeki gayya kuyusuna bir bakmak fırsatı; yoluna dolanan çakılları, dikenleri görme, çözme fırsatı.

Sonuncusu ağır geldi. Çok iyi geldi ama.
Her birimizin en derin yaraları sıyrıldı orada; bakmak, görmek birazcık zordu.
Bir yerde, oturuşumu bozasım, kendimi yere kapaklayasım, hayatımda ilk defa bir çalışmayı yarım bırakasım geldi.

İçimden bir ses 'korkma tamamla' dedi, dinledim.

Sonra güzel çay içtik, sohbet ettik, çok yürüdük, eve geldim vurdum kafayı uyudum erkenden.

Erkenden de kalktım.
İçimde '' bugün hiç temas kurmadan, evimin güveninde kabugumun içinde kalayım '' arzusu vardı, yaptım da akşama kadar.

Akşam yakın bir arkadaşım beraber yürümeyi önerince çıktım yürüdüm çay kahve içtik hala sersemliğim vardı.

Gece çok iyi yattım, huzurla yattım yani, bu ara bana çok iyi gelen bir şey var, varlığına şükran; iyi yattım ama iyi kalkamadım :)

Baş ağrısı, biraz halsizlik, devam eden bel, karın sancısı, çok hafif boğaz batması..

Herkesin yolu yöntemi farklı, ben şifalanırken bazen hastalanırım.
Belki direnç gösterdiğim zaman hastalık tezahür ediyordur.
Bilmiyorum onu şimdi.

Bütün gün yattım ama uyuyamadım, soğuk algınlığı ilacı aldım, mandalinalar, kaşık kaşık narlar yedim, bol bol
zencefilli tarçınlı adaçayı yaptım içtim, limonlu çay, su sıvı aldım durdum.

Akıp gitsin diye bedene bol sıvı vermek iyidir.

Ama pek iyileşemedim, hastayken kendime şifa vermeye üşenirim bazen - o hastalığa kim bilir neden ihtiyacım var, belki sadece hiç bir şey yapmadan yatmaya ihtiyacım var - en sonunda kalktım sıcak bir duş aldım, uzanıp nefesimle beraber şükrettim.
Ne çok şükredecek şey var, bir anda farkettim..
Sonra tataam, birden kendime geldim.

Ne anlatmaya çalıştığımı bilmiyorum, öylesine geliyor durdurmuyor yazıyorum an'da.
Bu uyuşukluk geçecek.
Şifa çok derinden işledi.
Onu biliyorum.
Şu an bu uyuşukluga ihtiyacım var onu da biliyorum.
Mutluyum, huzurluyum.

Alnımı yere koyup bütün varoluşun önünde secde etmek istiyorum.
Bize bu eşsiz deneyimi bahşettiği için.

İnsan olmak çok güzel; güzel işte.